Je kunt dit artikel ook lezen in Frans of Spaans.
Rembrandt Harmenszoon van Rijn(15 juli 1606 - 4 oktober 1669), meestal eenvoudigweg bekend alsRembrandt, was een Nederlandse schilder, graficus en tekenaar uit de Gouden Eeuw. Hij wordt algemeen beschouwd als een van de grootste beeldend kunstenaars uit de kunstgeschiedenis en de belangrijkste uit de Nederlandse kunstgeschiedenis. In tegenstelling tot de meeste Nederlandse meesters uit de 17e eeuw, tonen de werken van Rembrandt een breed scala aan stijlen en onderwerpen, van portretten en zelfportretten tot landschappen, genretaferelen, allegorische en historische taferelen, en bijbelse en mythologische thema's, evenals dierstudies. Zoals veel kunstenaars uit de Gouden Eeuw, zoals Jan Vermeer uit Delft, was ook Rembrandt een fervent kunstverzamelaar en handelaar.
Zijn etsen en schilderijen waren zijn hele leven populair, zijn reputatie als kunstenaar bleef hoog en twintig jaar lang gaf hij les aan veel belangrijke Nederlandse schilders.
niood vermeldt de 10 beroemdste kunstwerken van Rembrandt:
1. De Nachtwacht
Locatie: Rijksmuseum
Gemaakt: 1642
perioden: Barok, Hollandse Gouden Eeuw
Het schilderij staat bekend om drie dingen: zijn kolossale formaat (363 cm x 437 cm (11.91 ft x 14.34 ft)), het dramatische gebruik van licht en schaduw (tenebrisme) en de perceptie van beweging in wat traditioneel een statisch militair zou zijn geweest. groepsportret. Het schilderij werd voltooid in 1642, op het hoogtepunt van deNederlandse Gouden Eeuw. Het toont de vertrekkende gelijknamige compagnie onder leiding van kapitein Frans Banninck Cocq (gekleed in het zwart, met rode sjerp) en zijn luitenant Willem van Ruytenburch (gekleed in het geel, met witte sjerp). Door effectief gebruik te maken van zonlicht en schaduw leidt Rembrandt het oog naar de drie belangrijkste personages onder de menigte: de twee mannen in het midden (van wie het schilderij zijn oorspronkelijke titel krijgt), en de vrouw op de middenlinkse achtergrond met een kip. Daarachter worden de bedrijfskleuren gedragen door vaandrig Jan Visscher Cornelissen. De figuren zijn bijna levensgroot.
2. De storm op het Meer van Galilea
Locatie: Isabella Stewart Gardner Museum (tot 1990)
Periode: Nederlandse Gouden Eeuw
Jaar: 1633
Het bevond zich voorheen in het Isabella Stewart Gardner Museum in Boston, maar werd in 1990 gestolen en blijft vermist. Het schilderij toont het bijbelse verhaal van Jezus die de storm op het Meer van Galilea kalmeert, specifiek zoals het wordt beschreven in het vierde hoofdstuk van het Evangelie van Marcus. Het is Rembrandts enige zeegezicht.
3. Zelfportret met twee cirkels
Locatie: Kenwoodhuis
Jaar: C. 1665–1669
In tegenstelling tot veel van zijn eerdere zelfportretten, waarin Rembrandt zichzelf afbeeldde kunstmatig geposeerd of een rol spelend in een uitgebreid kostuum,Zelfportret met twee cirkelstoont hem eenvoudigweg als schilder in zijn atelier. Hij is eenvoudig gekleed in werkkleding met een met bont gevoerde tabberd, traditioneel gedragen door schilders sinds de 16e eeuw, samen met een eenvoudige witlinnen pet. In zijn linkerhand houdt hij de gereedschappen van zijn vak vast: een houten palet, penselen en een lange mahlstick, een stuk gereedschap dat hij gebruikt als steun om zijn hand vast te houden tijdens het schilderen. Rechts is de rand van het doek te zien waarop hij werkt. In plaats van zichzelf te laten zien tijdens het schilderen, staart Rembrandt ons recht aan, met één hand op zijn heup.
De twee raadselachtige cirkels op de achtergrond, waaraan het schilderij zijn naam ontleent, fascineren en verbijsteren kijkers en wetenschappers al generaties lang. Er zijn veel theorieën over de betekenis van de cirkels. De ene is dat het mystieke symbolen zijn die de perfectie van God vertegenwoordigen, terwijl een andere suggereert dat het symbolen zijn van theorie en praktijk, met Rembrandt zelf als schakel tussen gedachte en uitvoering. Er bestaat ook de theorie dat de cirkels een wereldkaart met een dubbel halfrond weerspiegelen – een kaart die het oostelijk en westelijk halfrond als twee bollen weergeeft. Anderen zijn van mening dat ze simpelweg zijn toegevoegd om de compositie buiten het midden in evenwicht te brengen.
4. De anatomische les van Dr. Nicolaes Tulp
Locatie: Mauritshuis
Jaar: 1632
perioden: Barok, Hollandse Gouden Eeuw
De anatomische les van Dr. Nicolaes Tulpis een van Rembrandts meest indrukwekkende groepsportretten. Het schilderij is gemaakt in 1632, kort na de verhuizing van de kunstenaar van Leiden naar Amsterdam. De prestigieuze opdracht van de chirurgijns bood een unieke kans om bekend te worden in de kringen van kunstliefhebbers in Amsterdam, en deze kans liet de schilder niet voorbijgaan. Het schilderij bevestigde Rembrandts naam als portrettist.
Vanaf 1555 werden in Amsterdam anatomiedemonstraties gehouden. Ze werden georganiseerd door het chirurgijnsgilde en werden in Rembrandts tijd gehouden in een anatomietheater in De Waag, de Amsterdamse waag. De praelector of opziener van het gilde gaf lezingen, terwijl het publiek – zowel anatomiestudenten als leken – tegen betaling kon toekijken. Anatomielessen konden dagen duren: eerst werden de buikholte en de bederfelijke darmen ontleed, gevolgd door het hoofd en de ledematen. Om de stank tot een minimum te beperken, werden de lessen in de koude wintermaanden gegeven.
5. Bathseba in haar bad
Locatie: Louvre museum
Periode: Barok
Gemaakt: 1654
Een voorstelling die zowel sensueel als empathisch is en een moment uit het oudtestamentische verhaal toont waarin koning David Bathseba ziet baden en haar, in vervoering gebracht, verleidt en bezwangert. Om met Bathseba te trouwen en zijn zonde te verbergen, stuurt David haar man de strijd in en beveelt zijn generaals hem in de steek te laten, waardoor hij een zekere dood tegemoet gaat.
Terwijl het toneel was waarin David Bathseba bespioneerdegeschilderd door vroegere kunstenaars, Rembrandts afbeelding onderscheidt zich door zijn strakke picturale focus en erotische vitaliteit, bereikt door brede, dikke penseelstreken en levendige kleuren.
6. Danaë
Locatie: Staatsmuseum de Hermitage
Genre: Geschiedenisschilderij
Gemaakt: 1636
Danaeis een schilderij van de Nederlandse kunstenaar Rembrandt, voor het eerst geschilderd in 1636, maar later uitgebreid herwerkt door Rembrandt, waarschijnlijk in de jaren 1640 en misschien vóór 1643.
Het is een levensgrote afbeelding van het personage Danaë uit de Griekse mythologie, de moeder van Perseus. Vermoedelijk wordt ze afgebeeld als verwelkomende Zeus, die haar bezwangerde in de vorm van een gouden regen. Gezien het feit dat dit een van Rembrandts mooiste schilderijen is, is het niet uitgesloten dat hij het koesterde, maar het kan ook moeilijk zijn geweest om te verkopen vanwege het formaat van XNUMX bij XNUMX meter.
7. De samenzwering van Claudius Civilis
Locatie: Nationaal Museum
Gemaakt: 1661-1662
perioden: Barok, Hollandse Gouden Eeuw
Het schilderij volgtTacitus'shistoriesbij het weergeven van een episode uit de Bataafse opstand (69-70 n.Chr.), Onder leiding van de eenogige hoofdmanClaudia Civilis(eigenlijk Gaius Julius Civilis genoemd door Tacitus, hoewel Claudius Civilis sindsdien maar één keer verankerd is geraakt in de kunstgeschiedenis), waarin hij ‘in een van de heilige bosjes, ogenschijnlijk voor een banket, de hoofden van de natie en de stoutmoedigste geesten bijeenbracht van de lagere klasse”, overtuigde hen ervan zich bij zijn rebellie aan te sluiten, en “verbond vervolgens de hele vergadering met barbaarse rituelen en vreemde vormen van eed.”
8. De bemonsteringsfunctionarissen
Jaar: 1662
Beweging: Barokke schilderkunst, schilderkunst uit de Nederlandse Gouden Eeuw
Locatie: Rijksmuseum, Amsterdam
De mannen (met uitzondering van Bel die begeleider is, zoals aangegeven door zijn calotte) zijn dat weldraperieëndie werden gekozen om de kwaliteit te beoordelen van de stoffen die wevers te koop aanboden aan leden van hun gilde. Hun ambtstermijn van een jaar begon op Goede Vrijdag en er werd van hen verwacht dat ze hun inspecties driemaal per week zouden uitvoeren. Het Nederlandse woordstaalbetekent 'monster' en verwijst naar de beoordeelde stoffenmonsters. De inspecteurs gebruikten een tang om de zegels van hun stad (voorzijde) en gilde (achterzijde) in loden slakken ter grootte van een cent te drukken, die speciaal waren aangebracht om de resultaten van de inspectie vast te leggen. Er waren vier kwaliteitsgraden, de hoogste werd aangegeven door op vier zegels te drukken en de laagste door er slechts één in te drukken.
9. De terugkeer van de verloren zoon
Jaar: 1661-1669
Locatie: Hermitage Museum,Sint-Petersburg
Het is een van de laatste werken van de Nederlandse meester, waarschijnlijk voltooid binnen twee jaar na zijn dood in 1669. Het is een gerenommeerd werk, dat het moment van de terugkeer van de verloren zoon naar zijn vader uitbeeldt in de bijbelse parabel en door kunsthistoricus Kenneth Clark wordt beschreven als “een Het kan degenen die het origineel in Sint-Petersburg hebben gezien, vergeven worden dat zij beweren dat het de grootste afbeelding ooit geschilderd is”.
10. Jacob zegent de zonen van Jozef
Locatie: Schloss Wilhelmshöhe, Kassel, Hessen, Duitsland
Periode: Barok
Jaar: 1656
Jacob zegent de zonen van Jozeftoont een scène uit het oudtestamentische boek Genesis, hoofdstuk 48. In deze scène brengt Jozef zijn twee zonen (Manasse en Efraïm) naar zijn stervende vader Jakob, zodat zij de familiezegen kunnen ontvangen. Volgens de traditie wordt de oudste zoon gezegend met de rechterhand van de patriarch. Jakob sloeg echter opzettelijk zijn armen over elkaar en legde zijn rechterhand op het hoofd van Efraïm (de jongste zoon) en zijn linkerhand op het hoofd van Manasse (de oudste zoon). Jozef was ontevreden en dacht dat zijn vader een fout maakte. Toen Jozef zijn vader probeerde te corrigeren, weigerde Jacob en vertelde Jozef dat hij doelbewust de jongste zoon zegende.
